در رأی دادگاه تجدیدنظر استان تلقی حکم به قرار؛ تلقی حکم به قرار به معنای آن است که دادگاه تجدیدنظر، حکمی را که دادگاه بدوی صادر کرده است، به جای حکم به عنوان یک “قرار” تلقی کند. این امر به طور معمول زمانی رخ می‌دهد که دادگاه تجدیدنظر تشخیص دهد که دادگاه بدوی در صدور حکم، به برخی از قواعد و اصول دادرسی یا قوانین موضوعه توجه نکرده و یا اینکه حکم صادره دارای ایرادات اساسی است.
نمونه رأی دادگاه تجدیدنظر استان تلقی حکم به قرار- رد تجدید نظر خواهی
مرجع رسیدگی شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان گیلان
تجدیدنظرخواه: آقای …… وراث مرحوم منوچهر با وکالت آقای ……
تجدیدنظر خوانده: اداره منابع طبیعی صومعه سرا
تجدید نظرخواسته: نسبت به دادنامه شماره ۸۷۰۹۹۷۱۸۳۴۱۰۰۲۲۴- ۱۳۸۷/۹/۱۲ صادره از شعبه اول دادگاه عمومی حقوقی شهرستان ……
«رأی دادگاه»
تجدیدنظر خواهی آقای …… به وکالت از وراث مرحوم منوچهر نسبت بــــــه دادنامه شماره …… ۸۷۰۹۹۷۱۸۳۴۱۰۰۲۲۴- ۱۳۸۷/۹/۱۲ صادره از شعبه اول دادگاه عمومی حقوقی شهرستان …… از حیث صدور حکم به رد دعوی نقض رأی کمیسیون ماده واحده قانون تعیین تکلیف اراضی اختلافی موضوع اجرای ماده ۵۶ قانون جنگلها و مراتع وارد نیست.
زیرا مالکیت تجدید نظرخواهان به موجب گواهی شماره ۹۲۹۲- ۶۹/۷/۲۴ پیوست دادخواست بدوی در پرونده ثابت نبوده و عملیات جریان ثبت خاتمه یافته و قبل از اتمام عملیات ثبتی صرف قبول اظهارنامه ثبتی دلالتی بر مالکیت متقاضی ندارد و با این دادگاه قبل از اثبات مالکیت به تلقی حکم به قرار عدم استماع نتیجتاً باستناد ماده ۳۵۳ از قانون آیین دادرسی مدنی ضمن رد دادخواست تجدیدنظر خواهی حکم به تأیید دادنامه تجدیدنظر خواسته را صادر و اعلام می‌دارد رأی دادگاه قطعی است.
مستشاران شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان گیلان
